Μια ζωή ικανοποιητική.

Έρχεται η στιγμή που καταλαβαίνεις πως αυτό που πραγματικά αποζητάς είναι η ελευθερία σου. Έρχεται η στιγμή που καταλαβαίνεις πως τόσο καιρό γέμιζες όνειρα άλλων, ακολουθούσες στόχους που ποτέ δεν ήτανε δικοί σου. Καταλαβαίνεις πως ικανοποιούσες όλα όσα οι άλλοι δεν πρόλαβαν να ζήσουν. Ακολουθούσες τα μονοπάτια που εκείνοι σου χάραζαν με την ελπίδα πως εσύ θα μπορούσες να έχεις μια ζωή καλύτερη απ’ τη δική τους.

Μια ζωή άνετη, με ασφάλεια. Μια ζωή ικανοποιητική. Μια οικογένεια, έναν σύντροφο, μια επιτυχημένη καριέρα. Μια ζωή με τις καλύτερες προδιαγραφές πάντα για ένα καλύτερο αύριο.  Μια ζωή που αρμόζει σε έναν «καθώς πρέπει» ενήλικα. Μια ζωή που ανήκει σε μια αποπνικτική κοινωνία που αντί να ελευθερώνει τα παιδιά της φροντίζει να τα καταπιεί πριν καν προλάβουν να ξεθαρρέψουν και να αποζητήσουν κάτι το διαφορετικό.

Μια ζωή λοιπόν, που δεν δέχεται να κριθεί μα έχει μάθει μόνο να κατακρίνει τις δικές των υπολοίπων, να μιλάει δίχως να αναλογιστεί και να γλεντάει με ξένο πόνο. Να γελάει στα λάθη των πολλών μα να μην αποδέχεται ποτέ τα δικά της.

Να όμως που τώρα έφτασε η στιγμή που η ζωή σου ξαφνικά αποφασίζει να κάνει ένα διάλειμμα, τώρα πια θέλοντας και μη ήρθε η ώρα να ζήσεις με σένα. Με σένα και μ’ όσα κουβαλάς τόσο καιρό μαζί σου.

Να που τώρα ήρθε η στιγμή που αυτό που πραγματικά αποζητάς είναι η ελευθερία σου. Μια ελευθερία που οι κανόνες σου στέρησαν, μα ίσως μόνο έτσι θα καταλάβαινες το πραγματικό της νόημα, ίσως μόνο έτσι θα σταματούσες επιτέλους να την σκορπάς στα ασήμαντα των πολλών για τα μάτια όλων εκείνων που ποτέ δεν νοιάστηκαν πραγματικά για σένα.

Να λοιπόν που τώρα πια οι ζωές των άλλων δεν σε νοιάζουν μα μονάχα η δική σου σε κοιτάει κατάματα, να  λοιπόν που τώρα άρχισες να καταλαβαίνεις πως αυτή η τόσο αλλιώτικη ελευθερία που έχεις ανάγκη, είναι και η μόνη που χρειάζεσαι για να ανασάνεις.

Κι όταν τελικά οι πόρτες ανοίξουν; Όταν οι κανόνες αλλάξουν και πάλι, όταν δεν θα μπορούν να σε κρατάνε κλεισμένο, τότε τι; Θα θυμάσαι άραγε όλα αυτά τώρα λες στον εαυτό σου; Θα θυμάσαι άραγε τι πραγματικά έχει αξία ή θα επιστρέψεις για άλλη μια φορά στο χρυσό κελί σου για να ζήσεις μια ζωή… ικανοποιητική.