Οι πρώτες γνωριμίες είναι πάντα οι πιο δύσκολες

Οι πρώτες γνωριμίες είναι πάντα οι πιο δύσκολες, ίσως και οι πιο περίπλοκες κάποιες φορές και οι πιο άβολες (ιστορία για μια άλλη φορά)! Τι γίνεται λοιπόν όταν σε εκείνες τις πρώτες συναντήσεις, σε εκείνα τα πρώτα μηνύματα αρχίζεις να καταλαβαίνεις πως ίσως να μην είσαστε και τόσο συμβατοί; Φεύγεις ή δίνεις άλλη μια ευκαιρία;

Ο κανόνας μια καλής μου φίλης είναι πως τέτοιες ευκαιρίες είναι αχρείαστες! Όπως η ίδια υποστηρίζει, όταν ξέρεις ποια είσαι, όταν ξέρεις τι ακριβώς ζητάς κι όταν γνωρίζεις τι θα ήταν συμβατό με σένα, τότε, αν στα πρώτα εκείνα ραντεβού καταλάβεις πως αυτός που έχεις απέναντι σου δεν μπορεί να σου προσφέρει όσα θες, αν τα σχέδια σας δεν ταιριάζουν και αν ο τρόπος ζωής σας εκείνη τη στιγμή δεν συμπίπτει, τότε καλύτερα να αποχωρίσεις, να μην σπαταλάς το χρόνο σου.

Δε λέω ο κανόνας της έχει κάποια λογική, απ’ την άλλη όμως δεν μπορώ να αγνοήσω τα χαρακτηριστικά παραδείγματα φίλων μου, που το αποκλείεται τους λόγω των ξεκάθαρων διαφορών τους έγινε ένας ευτυχισμένος γάμος! Σίγουρα δεν θα συμφωνήσω με τον χιλιοειπωμένο κανόνα πως τα ετερώνυμα έλκονται γιατί σε μια ανάλογη περίπτωση θα μπορούσε επίσης να ειπωθεί πως τα ομώνυμα κουμπώνουν!

Ίσως τελικά το θέμα των ευκαιριών να μην έχει να κάνει τόσο με τις διαφορές άλλα περισσότερο με την υπομονή που ο καθένας μπορεί να δείξει στα αρχικά στάδια μιας γνωριμίας, μέχρι πραγματικά να γνωρίσει αυτόν που βρίσκεται απέναντι του. Εννοείτε πάντα πως δεν μιλάμε για μια καταναγκαστική υπομονή που σε αλλοιώνει σαν άνθρωπο, μα για εκείνη την πιο γλυκιά και απλή υπομονή που αφήνει κάποια λαθάκια ή μάλλον κάποιες ασυμβατότητες να περάσουν χωρίς να πολυσυζητηθούν.

Εκείνη την υπομονή που επιδεικνύεις όταν νιώθεις πως ίσως και να υπάρχει κάτι πολύτιμο στο άτομο που συνάντησες, οπότε ίσως να αξίζει λίγο από τον χρόνο σου. Ο χρόνος φυσικά που διαθέτει κάποιος θα είναι πάντα ένας πολύ σημαντικός παράγοντας, επηρεάζοντας  εμάς τις γυναίκες πολύ περισσότερο…

Συμπέρασμα, δίνεις ή δεν δίνεις την ευκαιρία; Και αν ναι στις πόσες ευκαιρίες ο άλλος καίγεται; Ίσως τελικά το πρόβλημα να μην είναι ο αριθμός ευκαιριών που θα δώσεις ή της υπομονής που είσαι ικανός να επιδείξεις. Η σωστή ερώτηση θα ήταν αν θες πραγματικά να τις δώσεις! Γιατί ας είμαστε ειλικρινείς, αν είσαι απ’ τους τύπους που ερωτεύονται με τα χίλια τότε όλα μένουν στη θεωρία και ούτε που θυμάσαι πόσες ευκαιρίες έχεις δώσει! Αν είσαι πάλι απ’ τους τύπους που φτιάχνουν λίστες, για σκέψου πόσες φορές έτυχε να τις σκίσεις για να δώσεις εκείνη την ευκαιρία!

Ο μόνος κανόνας για εμένα είναι πως ποτέ δεν πρέπει να σπαταλάς χρόνο που δεν σου ανήκει όπως δεν θα ήθελες να κάνουν και με τον δικό σου! Όπως επίσης πως κάποιοι αξίζουν μία ακόμα ευκαιρία, λίγη ακόμα υπομονή… ειδικά όταν σε κάνουν να χαμογελάς.

Τι λέτε;

Νικολέτα Λιβά